Team

Esme Kamphuis – Pilote

Ik ben Esme Kamphuis (29) en ik ben de pilote van Bobteam Kamphuis. Ik heb, net als de meeste andere bobsleeërs, een atletiekachtergrond. In 2004 werd ik benaderd door Ilse Broeders om bobsleeën eens te proberen. Ik had welgeteld één afdaling nodig om besmet te raken met het ‘bobvirus’. Geheel tegen de verwachting in, als je weet dat ik niet in een achtbaan durf! Het eerste seizoen als remster werd een fantastische ervaring met als hoogtepunt een bronzen plak op het EK.

Aan het eind van deze winter werd ik door de toenmalige bondscoach als pilote de baan ingestuurd om potentieel voor opvolging van de toenmalige pilotes te gaan zorgen…Het was even wennen, want alles komt met een enorme vaart op je af, maar het is een fantastisch gevoel om zo’n bobslee met 130km/u door een ijskanaal te laten suizen! Als je beneden bent, giert de adrenaline door je lichaam! Aangezien het afdalen goed ging, heeft de BSBN (Bob en Slede Bond Nederland) mij geselecteerd om de toenmalige pilotes op te volgen richting de Olympische Spelen in Vancouver in 2010. Zo is Bobteam Kamphuis ontstaan. In 2005 ben ik met mijn eigen team het Europacupcircuit ingegaan en ging het eigenlijk heel snel. Na de kerst mochten we zelfs deelnemen aan de laatste Worldcup voor de Olympische Spelen van Turijn. Met een vijfde plaats bij dit debuut, hebben we onze potentie laten zien. Amper twee jaar later behoorden we tot de top tien van de wereld. In 2010 debuteerden we met een 8e plaats op de Olympische Spelen. Hiermee eindigde Nederland als vierde land achter grootmachten als Duitsland, Amerika en Canada. Niet gek voor een land zonder bergen en dat smaakte naar meer! Het jaar na de Spelen zetten we de stijgende lijn door en gingen we meedoen om de medailles. We haalden onder andere een bronzen medaille op het EK, zilver op de Worldcupfinale, werden op het WK en in de overall Worldranking 6e en hebben ieder team on tour minimaal één keer verslagen. Met nog zeventien maanden te gaan, liggen we mooi op koers voor ons doel: een (gouden) medaille op de Olympische Spelen van Sochi 2014. Project Gold is on it’s way!

Naast het bobsleeën heb ik nog een passie. Ik ben namelijk arts en ik werk in de gynaecologie/verloskunde. Na de Olympische Spelen van Vancouver ben ik begonnen met werken en inmiddels ben ik ook met wetenschappelijk onderzoek bezig. Het uiteindelijke doel is om gynaecologe te worden. Een fantastisch vak waarin ik straks al mijn energie, gedrevenheid en ambitie kwijt kan!

Judith Vis – Remster

Als teamlid van het Nederlandse dames bobsleeteam, valt mijn sportcarrière het beste te omschrijven als een van doorzetten en innerlijke drive.

Ik ben begonnen in de atletiek en na een aantal jaren van een stijgende lijn en na deelname aan de Europese Kampioenschappen en Wereld Kampioenschappen was de weg naar de Olympische Spelen van 2004 ingeslagen. Totdat in mei van dat jaar het noodlot toe sloeg: ik scheurde een achillespees en er volgden twaalf maanden van revalideren. Na revalidatie en terugkomst op het hoogste niveau in Nederland ging het in 2007 opnieuw mis. De andere achillespees begaf het ook.

Op dat moment had ik contact met Esme, maar de wens om nog op hoog niveau te presteren in de atletiek zorgde ervoor dat het nog even duurde voordat ik daadwerkelijk achterin de bob sprong.

Het bobsleeën is een super spectaculaire sport, het gaat snel (met snelheden van ruim boven de 100 km per uur), het is explosief en het is een teamsport, maar de doorslag om te gaan sleeën, gaf het feit dat ik nog heel graag een keer het beste uit mezelf wilde halen. Te leven als sporter is een van de mooiste dingen die er is. Je grenzen opzoeken en verleggen.

In het seizoen van 2010-2011 hebben we al even mogen ervaren hoe het is om voor de hoogste plaatsen te strijden: een derde plaats op het EK en een tweede plaats tijdens de World Cup finale.

En wat zou het ontzettend gaaf zijn als mijn loopbaan bekroond mag worden met een top drie notering tijdens de Olympische Spelen van Sochi in 2014.

Buiten het sporten heb ik altijd contact gehouden met de arbeidsmarkt. Afgelopen drie jaar ben ik werkzaam geweest bij DSM in Delft op de analyse-afdeling als NMR-technicus. Ik hoop na de Olympische Spelen mijn andere passie, scheikunde, bij DSM op deze afdeling voort te kunnen zetten.  

Sanne Dekker – Remster

Ik ben Sanne Dekker (19) en ben sinds de zomer van 2011 aan het bobsleeën. Ik heb daarvoor aan atletiek gedaan, en ben tijdens een competitiewedstrijd door een van de andere pilotes gevraagd om te gaan bobsleeën. Ik ben toen begonnen met trainen om in Januari 2012 mee te doen aan de Jeugd Olympische Winterspelen. Daar heb ik samen met Marije van Huigenbosch de gouden medaille gewonnen, en een week later de 5e plaats behaald op het WJK.
Het seizoen daarna was mijn doel om als remster mee te gaan met Team NL, maar ik kwam bij de selecties helaas te kort. Ik ging weer met het Development Team mee om te racen in de Europa Cups, maar bij een crash tijdens onze laatste wedstrijd heb ik een ruggenwervel gebroken waardoor ik lang heb moeten revalideren.
Na een herstelperiode van bijna 7 maanden ben ik nu hard aan het trainen om dit jaar wel de selectie te halen en mee te gaan met Team NL voor de World Cups en de Olympische Spelen.